Artık başını dik tutmaya başladın. Bugün ilk defa 3-4 sn de olsa başını tutabildin kucağımdayken. Ne kadar mutlu olduğumu belirtmeme gerek yoktur sanırım. Gerçi hala yüzüstü yatırıldığında başını kaldırdığın söylenemez ama olsun. Zamanla onu da başaracaksın, eminim.
Son 20 gündür doktorumuzun tavsiyesi ile ek gıdalara başladık. Ama bu ek gıdaları sevdiğin söylenemez. Şimdiye kadar 2 kez havuç püresi, 1 kez elma püresi, ve defalarca muhallebi denememe rağmen, pek sevdiğini söyleyemem. Ama hazır elma-erik püresini gayet güzel yedin. Hazır yedirmek istemiyorum aslında. O yüzden şimdilik almayı düşünmüyorum. İlki sadece deneme içindi. Yukardaki fotoğraf da bu hazır püreyi yerken çekilen bir poz :) Artık günde 2-3 kez mama da vermeye başladım. Allahtan onu yerken problem çıkarmıyorsun. Maalesef süt depomuz bitmek üzere. 8-10 gün sonra bitecek tüm sütler. Ondan sonra tam zamanlı mamaya devam edeceğiz. Sen doğduktan sonraki 2 ayda günlük süt üretimim 600- 650 cc kadardı. (Günlük süt üretimi lafı da kendimi inek gibi hissetmeme sebep oluyor :)) Doğduğun ilk 2 hafta sana verilen günlük süt miktarı tek basamaklı sayılardan ibaretti. İlk 2 gün 2 cc verilmişti yanlış hatırlamıyorsam. O da midene inen bir hortumla. Ekim ayının başına kadar o hortumla beslediler seni. O/G besleme deniyor buna. Hortumun ucundan şırınga ile verilmesi gerek süt gönderiliyor direk mideye.
Doğumundan 10 gün sonra sağdığım sütleri biriktirmeye başladım. İyiki de biriktirmişim. O sütler sayesinde anne sütü aldığın süreyi 6 aya tamamlayacağız. Şakır şakır süt sağarken sütümün bu kadar kısa sürede kesileceğini düşünmemiştim, ama maalesef her ameliyatında sütüm 100 cc azaldı ve 5 ameliyat sonunda maalesef ki kalmadı. Aslında seni doğru dürüst emzirebilseydim belki tekrar artardı ama maalesef hastanelerde kaldığımız dönemde bu pek mümkün olmadı. Kafanda bir boru, kolunda/bacağında bir boru varken, seni yerinden kıpırdatmak bile riskti. Eve çıktıktan sonra alıştırırım diyordum ama bu sefer de sütüm çok azaldığından ve sen biberona hayli alıştığından emmek istemedin. Günlük süt üretimim 3. ameliyatından sonra sana yetmemeye başlayıp, İstanbul'daki süt depomuz da bitmeye yüz tutunca getirttim sütleri Maraş'tan. Maraş'tayken biriken sütleri birilerine vermeye çalışmıştım. Bizim zaten ihtiyacımız olmayacak diye düşünüyordum, bari birileri sebeplenseydi diye.. İyi ki vermemişim. Koydurttum köpük kutuya, içine de Mado'nun dondurma şoklamak için kullandığı malzemeden koydurttum. Baban iş için gittiğinde sütleri de alıp geldi.
Şimdilik böyle süt hikayemiz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder