+1

Maalesef doktor sayımız arttı. Bugün itibari ile fiziktedaviye başladık oğlum. Bundan sonra haftada bir gideceğiz. Gerçi bekliyorduk böyle bir gelişme ama ne bileyim, yine de koydu galiba biraz annene...

Baştan alayım; bugün 6. ay kontrolü için doktora gittik. Seni en son gördüğünden beri sende çok ciddi gelişmeler olduğu için mutluydum. Doktorun da gelişmeleri görecek, beslenmeni değiştirecek, idrar, kan tahlillerine ve elekrolitlerine bakacak ve eve dönecektik. En azından beklentim bu yöndeydi. Geçen ayki kontrollerde hem doktorun hem nöroloğun fizik tedaviye henüz gerek yok deyince, ben kafamda bu olayı birkaç ay ötelemişim galiba, şimdi farkediyorum... Doktoruna muayene olduktan sonra, fizik tedavi bölümüne gittik. Hikayemizi bir de fizik tedavi doktoru ve fizyoterapiste anlattık. "vah vah" bakışları altında dinlediler bizi. Bu arada hastaneye gitmişken bir de jinekologumuza uğradık. Seni ilk defa gördü. Yine "vah vah" bakışları altında birkaç kelam ettik. Zaman bir an önce geçsin ve sen bir an önce büyü ve herşey yoluna girsin istiyorum. Çok mu şey istiyorum!

Biliyor musun oğlum, biraz önce düşünürken farkettim bu sınavın neyle ilgili olduğunu... Hep diyordum ben sabırlıyımdır zaten, neden sabır sınavı ile tekrar sınanayım. Ama annenin belirsizliğe tahammülü yoktu senden önce. Herşeyini planlardı. Belirsizlikle yaşayamazdı. En azından yaşayamayacağını savunuyordu. Bak şimdi yaşıyor... Oğlunun nasıl bir çocuk olacağını bilmeden yaşyor işte annen. Sana yazdıklarını birgün sana okutabilecek mi, bilmeden yaşıyor...