NÖBET

3 Kasım Pazartesi akşamı ilk kez nöbet geçirdin maalesef. Tam servisten inerken, uyandırılma esnasında olmuş olay. Bakıcının anlattığına göre, sağ kolun, gözün, ağzın atıyormuş. Sadece bir noktaya bakıyormuşsun ve bilincin kapalıymış, altına kaçırmışsın. Servis şoförü seni alıp hastaneye götürmüş. Serviste daha da kötülemişsin, kusmuşsun. Allahtan baban o sırada eve gelmek üzereymiş. Hastanede seni karşılamış. O sırada bütün vücudun titriyormuş. 1-2 dakika sonra babana gözünü açıp kapatarak cevap verebilmişsin. Sanırım nöbet 5-10 dakika arası sürmüş. Maalesef ben o sırada işteydim, ancak 1 saat sonra ulaşabildim yanına. O gece ve ertesi gün hastanede kaldık. Salı günü akşam çocuk nöroloğu geldi hastaneye. (Hastanenin anlaşmalı çocuk nöroloğu olmadığından dışardan gelmesini bekledik). Nörolog EEG ve MR istedi, ama EEG hemen çekilmezmiş, beynin biraz normale dönmesi beklenirmiş. O yüzden Cuma günü EEG ve MR'ı çektirdik. MR raporu ertesi güne yetişmedi ama EEG ile seni şimdiye kadar takip eden Serap Hn'dan randevu aldık. EEG raporu pek düzgün değildi zaten. Serap Hn ilaç başlattı hemen: Tegretol şurup. 1 ay sonra kan tahlili yapılacak. 6 ay sonra EEG tekrar çekilecek ve kontrole gidilecek. Minimum 2 yıl ilaç kullanılıp, takip edilecek. İlaçların yan etkileri ağır maalesef. Neyse, Allah beterinden korusun. Bunu da aşarız oğlum.

VE ABİ OLDUN...

Bugün tam 3 hafta oldu. 27 Haziran'da dört gözle beklediğin kızkardeşin Beren Balâ dünyaya geldi. Doğmasını dört gözle bekledin. Kardeşim ne zaman gelecek, doğmasına ne kadar kaldı, Haziran'a ne kadar var diye sorup durdun...Neyse ki kızkardeşin senin aksine doğması gereken zamanda 38 +4'te doğdu. İlk 10 gün gayet iyiydi. Sonrasında ufak ufak kıskançlıklar başladı. Sebebpsiz ağlamalar, Balâ kucağımızdayken, özellikle ilgi çekmek için yapılan davranışlar vb. Ancak bunlar gayet normal. Şimdi dört gözle büyümesini bekliyorsun kardeşinin, onunla oyunlar oynamak, ona birşeyler öğretmek için.

11. AMELİYAT

Ve dun itibari ile 11. ameliyatını da oldun, maalesef. Bu sefer sol hidrosel. Geçen Cuma sabah aniden ortaya çıkan kasıktaki şişlik sonucu doktor kontrolü ve ultrason sonucu hidrosel teşhisi kondu. Cumartesi 4 sene önceki sağ hidrosel ameliyatını da yapan Selim Bey ile görüşüp, 29 Nisan Salı'yı ameliyat gunu olarak kararlaştırdık. Yine daha önceki gibi sabah erkenden girip, akşama çıktık hastaneden. Karnındaki dikiş nedeni ile hareketlerin yavaş, şimdi. Galiba ağrın da bayağı fazla. Biraz önce "doktora gidelim ya" dedin, neden diye sorduğumda "karnım ağrıyor, iyileştirmesi lazım artık" diye cevapladın. Ağrı eşiğinin çok yuksek olması sonucu ağzından tek şikayet bunu duydum. Bu arada okul konusunu da hallettik. Görüştüğüm 15 okul içinde butik olan bir okulu tercih ettik. Bu sene eğitime başlamış, sadece anaokulu ve 1 adet 1. sınıfı olan bir okul. Maksimum kapasitesi 120. Fiziki koşullar açısından en uygun okul bu görünüyor. Eğitim kalitesini bilmiyorum, göreceğiz. Umarım yanlış karar vermemişizdir. Okul sorunu çıktığından beri, ince motor gelişimine yönelik çalışmaları artırdık ve bence iyi yol aldın. Son durumumuz bu...

OKUL

Ne kadar uzun zaman olmuş yazmayalı... Aslında yazmam lazım, unutuyorum detayları. Halbuki o detaylar bizi biz yapan. Alçı sonrası yürümeni toparlamak için bayağı uğraştık. Ayakların bir süre tam bastı yere ama sonra tekrar topuklar yukarı kalktı. Yaz sonu "wii fit plus" almıştık fizyoterapistin tavsiyesi ile. İyi ki almışız. Sana inanılmaz fayda etti. Normalde bizimle birlikte o kadar uzun süre çalışman imkansızken, bu oyun konsolu sayesinde hergun 1-2 saat çalışır oldun. Sonuç; dengen daha iyi. Ağırlık aktarımında gelişme var. Eskisi kadar düşmüyorsun... Bu kadar senedir fizik tedavi vb uğraşıyoruz, yaptığımız en iyi şey sana bu "wii fit plus"ı almak oldu diyebilirim. Hippoterapiye bir süre daha devam ettik, ama haftada 1 kere ile çok büyük bir faydasını gördüğümüzü söyleyemem. Süreklilik arzederse, belki biraz daha buyuyunce daha faydalı olabilir. Bu aralar öncelikli sorunumuz ince motor gelişimi. 1 ay kadar önce, hiç beklemediğim bir problemle karşı karşıya kaldık. "Okul" Eylül ayında 3. senesine devam ettiğin okulundan arayıp, seni yaşıtlarınla aynı sınıfa almak istediklerini, bu konuda benim ne düşündüğümü sordular. Ne de olsa geçen sene Mayıs ayından beri okuyordun. Geçen senenin ikinci döneminde okuldan çok güzel geri dönüşler alıyorduk. İngilizce dersinde öğretmeninin ve arkadaşlarının sana "İnanç teacher" diye hitap ettiklerini öğreniyordum vs... Biraz konuştuktan, "acaba yapabilir mi?" den sonra tamam dedik, "yaşıtları ile gitsin", "nasıl olsa okumayı öğrendi, 2 sene daha anaokuluna gönderecek halimiz yok". Bu sene bahçeşehir koleji hazırlık sınıflarında okuma yazmaya hazırlık dersleri mevcut. Bu ders için bir ilkokul öğretmeni geliyor dışardan. Dersler başladı ama kalem tutma konusunda sıkıntın da başladı. Sol elini kullandığından ve arkadaşların kadar güzel yapamadığını farkettiğinden, haftada bir verilen ödevleri yapmak istemedin. Ben de hiç zorlamadım. Nasıl olsa bu sene daha hazırlık, seneye öğrenirsin diye... Geçen dönemin sonunda okula hazırlık öğretmeninle de görüştüm, seni çok iyi tanıdığını ve analiz ettiğini farkettim. Bana senin okula hazır olduğunu, hatta zihinsel olarak da iyi olduğunu sadece motor gelişim konusunda desteklenmen gerektiğini vb söyledi. Gelecek seneki okul seçiminde de kesinlikle bir butik okulu tercih etmemiz yönünde öneride bulundu. En iyi okul en yakın okul mantığı ile oturduğumuz çevredeki okulları araştırdım, tabi öyle bir okul bulamadım ilk etapta ve nasıl olsa 3 senedir gittiğin için Bahçeşehir Kolejine devam ettirme kararı alarak, erken kayıt vs konuşmak için 1-2 kez açılan yeni buyuk kolej binasına gittim. İlk gittiğimde müdür yardımcısı ile tanıştım. Senin durumunu anlattım, sorun olup olmayacağını sordum. "Hiç bir sorun olmayacağını" belirtti. Uzun süre mudurle tanışmak için beni aramalarını bekledim, ancak bir şekilde aranmadım. En sonunda ben kendim arayıp, randevu aldım. Ben artık kayıt koşullarını konuşacakken, Halkalı Bahçeşehir Koleji Okul Muduru Aysenur Semerci bana, senin fiziksel durumundan ötürü okula alamayacağını söyledi. Ne kadar hoş değil mi! Böyle bir sorumluluğu alamazmış!!! Sonra o hızla birkaç okula daha gittim, hepsi mevcut gittiğin okulun fiziksel engel sebebi ile almadığını duyunca, aynı şekilde kapılarını yuzume kapattı. Nasıl ama! Şimdilerde okul arıyorum, seni kabul edebilecek bir okul. Bir yandan da acaba hazır değil misin diye düşünüyorum. 1 sene daha anaokuluna gitsen ne olur? Sonuç itibari ile motor gelişiminde biraz daha yol katederiz. Ama ya her sabah "ben ne zaman ilkokula gideceğim" sorusu ile karşılaşırken, bu da haksızlık değil mi sana? Arkadaşına bilgisayarda mektup yazabiliyorken, okuyabiliyorken, tek tek 1000'e kadar saymayı geçtim 2'ser 2'ser sayabiliyorken, ben sana nasıl bir sene daha anaokuluna gideceksin diyebilirim! Kafam çok karışık, ne doğru okulu bulabildim şimdiye kadar, ne 1. sınıf mı doğru, anaokulu mu karar veremedim. Bir de tabi Bahçeşehir Kolejine 3 senedir gönderdiğim için ne kadar yanlış yaptığımı farkettim, bu süreçteki tavırlarından...