10 Ağustos 2010 Salı

TATİL BİTTİ

Ve maalesef tatil bitti. 10 gündür evdeyiz. Tatilimiz güzel geçti. İyi ki karar vermişiz gitmeye. Senin için çok iyi oldu. Gerçi 37,5 civarı ateş oldu genelde, ama idare ettik. En önemli gelişim katı gıdaya geçişimiz oldu. Bu tatile kadar herşeyi blenderdan geçiriyorduk. Azıların daha Mayıs ayında çıktıkları için öncesinde çiğnemeden yutmaya çalışıyordun. Bu sebeple geciktirmiştik şu katı gıda işini. Bir de işime gelmişti, ne yalan söyleyeyim. Başka türlü nasıl sana sabahları 1 yumurta, onun kadar beyaz peynir, ekmek içi, bal, ceviz ve süt karışımı o bulamacı yedirebilirdim. Bunların hepsini ayrı yemeye çalışsan imkansız hepsini yemen ki haklı çıktım, hepsini yiyemiyorsun doğal olarak şu anda. Ciddi kg kaybettin bu aşamada. Ne yapalım bunlar olacaktır. Şimdilerde daha iyisin yemek konusunda. Yanlız şikayetim var, yemek seçiyorsun baban gibi :)



Sıralama konusunda biraz daha aşama kaydettin ama hala yürümeye geçemedik.



Asıl takıldığımız konu konuşmayı kesmen. 1 aydır farkındayız bunun. Başlangıç tarihini hatırlamıyorum. Sadece ameliyattan sonra farkettiğimizi biliyorum. Konuşmayı kesmeden önce baba, dede, mama, bop(top), laba (lamba), ve hatta 1-2 kez İnaş ( İnanç) demiştin. Değişik sesler çıkarıyordun. Şimdi ise istediğin herşeyi "ııııı" diye seslenerek ve işaret ederek istiyorsun. Başka ses yok. Bunun sebebi ne olabilir diye kafa yoruyoruz ne zamandır? Belki geçirdiğin ameliyat bir tramva yaratmıştır, ya da bakıcı bütün gün seninle ilgilenmiyordur, emin değilim. Yarın doktora gideceğiz bakalım...

Bu sıralar huyun da değişti bariz bir biçimde. Daha agresifsin. İstediğin birşey olmazsa saçımızı çekmeye, tırnaklarını geçirmeye başladın. Korkuyorum.

Hiç yorum yok: